Ձեր վստահելի աղբյուրը

Նիկոլ Փաշինյանի իշխանությունը շարունակում է նույն այն կործանարար քաղաքականությունը, որը հանգեցրել է 2020 թվականի պատերազմին, 2021 թ., 2022թ., 2023թ կորուստներին։ Ինչ է պետք պարտությունների այս չարաբեր ընթացքն ընդհատելու համար։ «Panorama-հարցազրույցի» տաղավարում վերոնշյալ հարցերի շուրջ իր մտքերն է արտահայտում ՀՀԿ գործադիր մարմնի անդամ, պաշտպանության նախկին փոխնախարար Արտակ Զաքարյանը։

▪Այս անխելքության, տգիտության վրա, քաղաքականություն և ապագա կառուցել կամ փորձել նախատեսել՝ նույն անգրագետ կամ, թող ինձ ներեն, ես ամենայն հարգանքով եմ վերաբերում բոլորին, բայց փողոցային առևտրի մակարդակի քաղաքականությունն է, որը վարում են հսկայական քաղաքական բորսաներում։ Աշխարհի քաղաքականությունը հսկայական բորսայական առևտուր է, էս մեր տգետներին դրել են իշխանության, նրանք էլ գնացել են կանաչի ծախողի մակարդակով աշխարհի մի անկյունում վեր ընկած ի՞նչ են անում՝ իրենց կոպեկն են փախցնում, այսինքն՝ իրենց տխուր, դժգույն և տգետ իշխանությունն են ուզում երկարաձգեն։

▪Մեր պատկերացումն մեր մասին շատ ավելի տխուր է, որովհետև մինչև այսօր մեր վարչապետը Նիկոլն է, իսկ պատգամավորները տեսնում ենք, թե ովքեր են։ Սա նշանակում է, որ ապագան չկա։ Դա նշանակում է՝ մի հատ քանգած «Մոսկվիչ»-ով մտածել «Ֆորմուլա-1» մրցաշարին մասնակցելու մասին։ Չի լինելու նման բան։ Մինչև համապատասխան մեխանիզմները ներսում չստեղծես՝ չես կարող ոչ մի մրցաշարի մասնակցել, չեն էլ թողնելու մասնակցես քո քանդված «Մոսկվիչ»-ով։

▪Այսօրվա աշխարհում՝ այս լիբերալիստական, անձակենտրոն էգոիզմի, պատեհապաշտության, ինչ-որ տեղ մորթապաշտության աշխարհում, ազգային, համամարդկային խնդիրներն արժեքային մակարդակում արդեն իսկ այնքնա են աղճատվել, որ ստիպված հոգևորականներն են արդեն պայքարի դրաշ վերցրել, և սա ահազանգ է։

▪Բագրատ սրբազանի առաքելությունն այս կարճ ժամանակահատվածում բավականին մեծ հետք է թողել և թողնելու, որովհետև այն խոսույթը, գաղափարները և քարոզը, որ բերվում է, ոչ թե հակաիշխանական քաղաքական քարոզ է, այլ բարոյական հարթության վրա մարդկանց միմյանց կողք կանգնեցնելու, մարդ-պետություն, մարդ-բնություն, մարդ-Աստված հարաբերությունները մաքրելու, շիտակեցնելու քարոզ է։

▪Ինքնախաբեությամբ կարող ենք զբաղվել,եթե մտածենք, որ այստեղ կարող է լավ լինել։ Այո շատ լավ շանսեր կան, ինչպես շատ լավ շանսեր կային արցախյան խնդիրը խաղաղ ճանապարհով լուծելու համար, ինչի համար Սերժ Սարգսյանը գալիս էր վարչապետ։ Այդ ժամանակին էր բացվել լուծման ճանապարհը։ Տգետներ կան, որ ասում են՝ բա ինչո՞ւ ժամանակին չէր լուծել։ Այդ ժամանակահատվածում էր եկել ղարաբաղյան խնդրի լուծման պահը՝ այնպես, որ բոլոր կողմերը գոհ լինեին և պատերազմ չլիներ։ Ինչ մեղք ունի Սերժ Սարգսյանը, որ աշխարհաքաղաքական զարգացումները գնացել են նրան, որ այդ ժամանակ էր լուծման ժամանակը, որտեղ Հայաստանը կշահեր, և դրա համար ստիպված համաձայնվել էր որպես վարչապետ շարունակի։ Կային այդ շանսերը, բայց ինչ արեց Նիկոլը՝ տարավ պատերազմի, կործանեց ամեն ինչ։ Նույնիսկ նոյեմբերի 9-ից հետո շանսեր կային Արցախը պահելու, շանսեր կային այնպես անելու, որ Հայաստանի տարածքներն օկուպացված չլինեին։ Շանսերը շատ-շատ էին։

Հարցազրույցն ամբողջությամբ՝ կից տեսանյութում։