Ձեր վստահելի աղբյուրը

Ջրի աղտոտումը լուրջ սպառնալիք է, որը ազդում է երկրի մակերևույթի բազմաթիվ ջրային մարմինների վրա: Ջրային ուղիների ուղղակի կամ անուղղակի, պատահական կամ դիտավորյալ աղտոտումը ազդում է ոչ միայն կենդանիների և բույսերի, այլև էկոհամակարգի վրա:
Կյանքի ցիկլի որոշակի փուլում ցամաքային կենդանիների տեսակների ավելի քան 70 տոկոսը կախված է ջրից: Սակայն, չնայած նախազգուշացումներին, ջրի աղտոտումը շարունակվում է: Հիդրոօդերևութաբանության և մոնիթորինգի կենտրոն» ՊՈԱԿ-ից նշում են, որ կեղտաջրերի արտանետումը մեծացնում է դրանցում մանրէների, մակաբույծների և թունավոր քիմիական նյութերի ակտիվությունը:

ՋՐԻ ԱՂՏՈՏՈՒՄԸ ՊԱՐԱՐՏԱՆՅՈՒԹԵՐՈՎ և ԹՈՒՆԱՔԻՄԻԿԱՏՆԵՐՈՎ
Պարարտանյութերի օգտագործումը կարող է բացասական հետևանքներ ունենալ։  Թունաքիմիկատները բացասաբար են ազդում ջրային ռեսուրսների վրա։  Ամեն տարի հազարավոր տոննա թունաքիմիկատներ են մտնում ջրային ուղիներ, որոնց մեծ մասը դասակարգվում է որպես քաղցկեղածին:

Ջրամբարներում թունաքիմիկատների առկայությունը կարող է հանգեցնել ձկների մահվան, իսկ սատկած կենդանիների և բույսերի հյուսվածքների քայքայման արդյունքում նվազում է pH-ի և թթվածնի մակարդակը, ինչը կյանքի համար վտանգավոր է: Նմանատիպ ազդեցություն ունի նաև պարարտանյութերի օգտագործումը։  Ջրամբարներ մտնող կեղտաջրերում ազոտի, ֆոսֆատի և ֆոսֆորի բարձր մակարդակը կարող է խթանել ինվազիվ բույսերի աճը՝ կրկին վատթարացնելով ջրի որակը:

 ԹԹՎԱՅԻՆ ԱՆՁՐԵՎ և ՋՐԻ ԱՂՏՈՏՈՒՄ
Ջրի որակը վատանում է նաև օդի աղտոտվածության պատճառով տեղացող թթվային անձրևներից։  Թթվային անձրև տեղում է, երբ աղտոտիչները, ինչպիսիք են ծծմբի երկօքսիդը և ազոտի օքսիդը, միանում են խոնավ օդին՝ արևի ճառագայթների ակտիվացված գործընթացում: Արդյունքում թթվային pH-ով տեղումներ են լինում։ Բարձր կոնցենտրացիաների դեպքում թթվային անձրևը կարող է առաջացնել բույսերի և կենդանիների անհապաղ մահ: Ազդեցությունը հատկապես սուր է զգացվում, երբ ջրային ուղիներում pH-ի մակարդակը փոխվում է: Կարող է առաջանալ նաև հողի աղտոտում՝ ամբողջ շրջակա միջավայրը դարձնելով ոչ պիտանի կյանքի համար:

ՋՐԻ ԱՂՏՈՏՄԱՆ ՄԻՏՈՒՄՆԵՐԸ
Թունաքիմիկատները և այլ աղտոտիչները (ներառյալ օդի աղտոտիչները) շարունակում են ներթափանցել ջրային ուղիներ՝ մեծացնելով հետագա վնասների վտանգը:
Ավելի մտահոգիչ է շրջակա միջավայրի վրա տոքսինների հնարավոր երկարաժամկետ ազդեցությունը: Հայտնի է, որ շատ աղտոտիչներ կուտակվում են բույսերի և կենդանիների հյուսվածքներում։ 

Չնայած այն հանգամանքին, որ գյուղատնտեսության արտահոսքը ջրի աղտոտման ամենամեծ աղբյուրն է, այս ոլորտը գործնականում չի վերահսկվում։ Միևնույն ժամանակ, թունաքիմիկատները և այլ աղտոտիչները շարունակում են մտնել ջրային ուղիներ՝ մեծացնելով հետագա վնասների վտանգը: