Ձեր վստահելի աղբյուրը

Աշխարհաքաղաքական գլոբալ ձևափոխությունների շրջանակներում ինչ տրամաբանություն ունեն Անդրկովկասում ծավալվող գործընթացները։ ՀՀ գործող իշխանությունների վարած արտաքին քաղաքականությունը որ շահերի համատեքստում է։ Այս հարցի շուրջ «Panorama-հարցազրույց»-ի տաղավարում իր կարծիքը հայտնեց քաղաքագետ Սերգեյ Շաքարյանցը։

Հարցազրույցում հնչեցված հիմնական թեզերի երկրորդ մասը՝ ստորև.

●Երբ դուք, ուզած-չուզած նստում եք այդ ասեղի վրա, թմրադեղային ասեղի՝ Արևմուտքից եկած փողի, ծախվում եք վերջում։ Իհարկե ծախվում եք, որովհետև այն նույն բանն է՝ առևտուրը, քաղաքական պոռնկությունը։ Ինչ տարբերություն, թե ինչ եղանակով է կատարվում ուրիշին ծախվելու, թշնամուն ծախվելու գործընթացը, ինձ համար տարբերություն չկա։

●Խնդիրը ոչ միայն այստեղից Ռուսաստանին տշել, հանելն է, այլ թույլ չտալ, որ հին տերը՝ Իրանը, գա ու ասի. «Ըստ Գյուլիստանի և Թուրքմենչայի պայմանագրերի, եթե Ռուսաստա՛ն, դու այստեղ չես, ապա այն իմն է»։ Որովհետև Անդրկովկասի վերաբերյալ միայն այդ երկու պայմանագրերն են որոշում բոլոր հարցերը»։

●Այնտեղ օսմանցիների, թուրքերի անունները չկան, որովհետև երկու պատերազմը եղել է ռուս-պարսկական, այլ ոչ թե ռուս-արևմտյան կամ ռուց-թուրքական։ Այ դրա հետ չեն ուզում հաշտվել, ոչ սիոնիստները, ոչ թուրքերը, ոչ հավաքական առումով Արևմուտքը։ Բայց ինձ թվում է, որ և՛Ռուսաստանը և Պարսկաստանը հենց այս դաշնագիրը ստորագրեցին, կստիպեն բոլորին, այդ թվում երևանյան տականքներին, որոնք ծառայում են արտատարածաշրջանային ուժերին, խոստովանել՝ «Պարտվել ենք, մի գնդակահարեք»։

●Գերխնդիրը ինչքան հնարավոր է, թեկուզ՝ մեկ վայրկյան շուտ ազատվել անգլոսաքսերի, սիոնիստների և պանթյուրքիստների դրածոներից, խամաճիկներից։ Կա էդ շերտը, որ ամեն ինչի պատրաստ է։ Ասում են՝ փողը հոտ չոնի, փող է էլի, ինչ տարբերություն, թե ինչպես եմ վաստակել։ Էս մարդիկ պատրաստ են հանուն իրենց ստամոքսաաղիքային տրակտի աշխատանքի ամեն ինչ ծախել։

Հարցազրույցն ամբողջությամբ՝ կցված տեսանյութում։