Ձեր վստահելի աղբյուրը

Լոռու մարզում տեղի ունեցած աղետից  ընդամենը կես տարի է անցել, սակայն հիմա  աղետի հետևանքների  վերականգնման կամ առհասարակ  աղետի գոտու խնդիրների մասին այժմ քիչ է խոսվում։  Panorama.am-ի հետ զրույցում նկատեց  «Համայնքային համախմբման և աջակցության կենտրոն» ՀԿ  նախագահ Օլեգ Դուլգարյանն՝ ընդգծելով, որ  աղետից տուժած բնակիչնեչի վնասներն ավելին են, քան՝ տրված փոխհատուցումները։

«Դրանք վերաբերում են  բնակարանային, կենցաղային խնդիրներին, ինչպես նաև՝ գյուղատնտեսության ոլորտին։ Մենք ունենք ֆերմերներ Ալավերդի և Նոյեմբերյան համայքներում, որոնք ևս բավարարված չեն վնասի փոխհատուցումից։ Հաշվարկը կատարվել է մեկ ծառի հաշվարկով, այսինքն՝ մեկ ծառի համար 8000 դրամ փոխհատուցում է տրվել, բայց վնասն ավելի մեծ է։ Մեկ ծառը կտար ոչ թե 8000 դրամ, այլ 80000 դրամի չափով բերք, այսինքն՝ կորուսներն ահռելի են»,- ասաց մեր զրուցակիցը՝ հավելելով․
«Ֆերմերները, որոնք մեծ վնասներ են կրել, չեն կարողանում վերականգնվել,քանի որ բիզնեսները հիմնել էին մեծ վարկեր վերցնելով։ Տեղադրել էին հակակարտային ցանցեր, ստեղծել ենթակառուցվածքներ, ջերմոցային տնտեսություններ։ Հիմա այս ամենից ոչինչ չի մնացել և միայն մեկ տարվա համար փոխհատուցում ստանալը ոչինչ չի մեղմում, նույնիսկ չի բավարարում իրենց վարկերը փակելու համար։ Այդ տնտեսությունները ոչնչացել են որպես բիզնես։ Այսինքն՝ այս ֆերմերներին պետք էր աջակցությունն այլ լիներ, ոչ թե մեծ ծառի հաշվարկով։ Նման խնդիրները գուցե փոքր ինչ մեղմվել են, բայց ակնհայտ է, որ չեն լուծվել»։

Դուլգարյանի խոսքով՝ ենթակառուցվածքներին հասցված վնասների վերականգնումը ևս երկար է տևում։

ՀԿ ներկայացուցիչը կարևորեց նաև այն հարցերը, որոնք վերաբերում են ապագային։ Մասնավորապես, կլիմայական փոփոխություններին ֆոնին աղետների կրկնման ռիսկեր կան , հետևապես դրան պատրաստ լինելն այս  պահին կարևոր հարցերից է։

«Կլիմայական դիմակայունության քաղքականության մշակման անհրաժեշտություն կա։ Օրինակ՝ գետի հուների մաքրում։ Մարդիկ, որոնք առափնյա  տարածքներում ունեցել են շինություն, հիմա շարունակում են շինարարությունը՝ տեղյակ չլինելով այն ռիսկերի մասին, որ կարող են կրկին վրա հասնել։ Աղետից հետո չկան տեղական չափորոշիչների, թե գետից որքա՞ն հեռավորության վրա կարող է լինել կառուցապատում, չկա մշակված քաղաքականություն, թե գետի որ հատվածքներում ինչ աշխատանքներ պետք է տարվեն, որպեսզի հետագայում հնարավոր հեղեղման դեպքում գետն ափերից դուրս չգա։Այսինքն՝ աղետների կանխարգելման քաղաքականությունը կարծես թե բացակայում է և պարզ չէ՝ լինելո՞ւ է, թե ոչ։ Նաև պարզ դարձավ, որ Ալավերդին, թեև ուներ քաղպաշտպանության պլան, սակայն դրան որևէ մեկը ծանոթ չէր։ Դա միայն փաստաթուղթ էր, որին չէին տիրապետում թե՛ ազգաբնակչությունը, թե՛ տեղական իշխանությունները»,-ասաց Դուլգարյանը։

Դուլգարյանը նաև նշեց, որ քաղաքացիական հասարակությունը տեղյակ չէ, թե ինչ է արվում  հասարակության իրազեկվածության և պատրաստվածության բարձրացման ուղղությամբ։ Ըստ նրա՝ Հայաստանի յուրաքանչյուր համայնք  պետք է ունենա կլիմայական դիմակայութնության քաղաքականություն, որը ոչ միայն չկա, այլև ընկալումներն են թերի։

Հիշեցնենք, որ սույն թվականի  մայիսիս 26-ի գիշերը տեղացած հորդառատ անձրևի պատճառով Դեբեդ և Տաշիր գետերը հեղեղվել էին և ջրի տակ թողել  Ալավերդի, Տաշիր քաղաքների և հարակից գյուղերի բնակելի տները, քանդվել է միջպետական ճանապարհը, վնասվել մի շարք ենթակառուցվածքներ, եղան նաև զոհեր։