Ձեր վստահելի աղբյուրը

2025 թվականի մեկնարկին Հայաստանի գործող իշխանությունների վարած արտաքին քաղաքականության մեջ երկու էական քայլ կատարվեց. Վաշինգտոնում ստորագրվեց Հայաստան-ԱՄՆ ռազմավարական գործընկերության փաստաթուղթը և կառավարության նիստում զեկուցվող հարցով հավանություն տրվեց դեպի ԵՄ Հայաստանի ընթացքի վերաբերյալ քաղաքացիական նախաձեռնության օրինագծին։ Ռուսաստանի պաշտոնական շրջանակներից և փորձագիտական դաշտից կոշտ հայտարարություններ եղան ՀՀ իշխանությունների ուղղությամբ։

ՀՀ օրվա իշխանությունների վարած արտաքին քաղաքականության և տարածաշրջանային զարգացումների վրա դրա ազդեցության շուրջ «Panorama-հարցազրույցներ»-ի տաղավարում իր կարծիքը հայտնեց քաղտեխնոլոգ Վիգեն Հակոբյանը։

Հարցազրույցում հնչեցված հիմնական թեզերի առաջին մասը՝ ստորև։

●Ստորագրված ԱՄՆ-Հայաստան փաստաթուղթն ավելի շատ միտումների մասին է, որ կողմերը փորձում են էլ ավելի խորացնել փոխհարաբերությունները տարբեր ոլորտներում, սկսած տնտեսությունից, մշակութային հարցերից, վերջացրած ինչ-որ չափոց ավնտանգային հարցերով։

●Հայաստանի իշխանությունները փոխանակ դիվերսիֆիկացում անեն, փոխանակ աշխարհաքաղաքական կենտրոնների հետ առկա փոխհարաբերությունները, որոնք եթե դեռ մնացել են, դրանք զանազանեն, ուժեղացնեն, փորձել այլընտրանքներ ստեղծել՝ իրենք մեկի փոխարեն են փորձում այն անել։ Տվյալ դեպքում Ռուսաստանի հետ ռազմավարական դաշնակցային հարաբերությունները փորձում են փոխարինել Միացյալ Նահանգների կամ ԵՄ-ի հետ նմանատիպ հարաբերություններով։

●Որևէ մեկը մեզ զենք չի վաճառելու, պարզ է, որ ամերիկացի զինվորը չի գալու Հայաստան և մեր փոխարեն մարտնչի։

●Հայաստանի արտաքին քաղաքականությունն որևէ տրամաբանություն չունի, ստրատեգիական առումով՝ առավել ևս։ Այսինքն, այն բոլոր քայլերը, որոնք ՀՀ իշխանությունները վերջին 7 տարվա ընթացքում վարում էին, հիմնականում ,սիտուացիոն, պահի ազդեցության տակ էին։  Առավոտյան ՀՀ-ն Ռուսաստանի հետ ռազմավարական դաշնակից էր, ցերեկը Նիկոլ Փաշինյանը հայտարարում էր թե սառեցնում են Ռուսաստանի էգիդայի տակ եղած ՀԱՊԿ-ի հետ հարաբերությունները։ Երեկոյան նույն Փաշինյանն ասում էր, որ չի կարելի Ռուսաստանի հետ այդ տոնով խոսել։

●Նիկոլ Փաշինյանը երկար տարիներ լինելով թերթի խմբագիր՝ իր համար ամենակարևոր բանը օրվա վերնագիրն է, մյուս օրն այն արդեն ակտուալ չէ՝ առավել ևս, երբ իրեն առավել գայթակղիչ առաջարկ լինի ուրիշ կողմից։ Ինչպես թերթն էր ղեկավարում, այնպես էլ երկիրը։ Թե ինչպես էր թերթը ղեկավարում, այն առանձին թեմա է։ Թե ինչպես է երկիրը ղեկավարել, դրա արդյունքները մենք տեսնում ենք։

 ●Պարզ է որ Ռուսաստանը բավականին կոշտ արձագանքեց և Նիկոլ Փաշինյանն ինչ-ինչ իր վախերից, անձնական  հարցերից և բնավորությունից ելնելով շտապեց զանգահարել Վլադիմիր Պուտինին, որպեսզի հաշվետվություն տա, թե ինչ են արել ՀՀ իշխանությունները, որոնք վրդովեցրել են ռուսներին։

●Նիկոլ Փաշինյանի բոլոր հնարքները, «կռուտիտները», հիշում եք մի հատ էլ ձայնագրություն կար, իրեն գժի տեղ դնելը, աշխարհում վաղուց չի անցնում։ Եթե որևէ մեկն էլ  աշխարհում ցույց է տալիս, թե իբր լուրջ է վերաբերում Նիկոլ Փաշինյանին, կամ իր ասածներին ու արածներին, ապա այն իրենց զուտ դիվանագիտական քայլերն են, որոնք  փորձում են օգտվել այսօրվա իշխանավորի վախերից ու շահերից։

 ●Նույնիսկ պաշտոնական հաղորդագրությունից երևում էր, որ Պուտինը մատ էր թափ տվել և ասել, թե արդեն հոգնել է լսել այդ հեքիաթները, հոգնել է այդ քաղաքական միամիտ քայլերից։ Կարծես թե ասել է, թե Նիկոլ Փաշինյանը տեղը չի բերում, թե ում հետ է խոսում և, որ երկրի հետ է խոսում և ինչ հատուկ ծառայությունների համակարգին է ուզում խաբել։ Կարծում եմ խոսակցությունն շատ կոշտ է եղել՝ միակողմանի։ Որևէ մեկը չփորձվի խափնվել, որ այն բառապաշարը, որն Նիկոլ Փաշինյանն օգտագործում է Հայաստանի ներսում, կարող է օգտագործել նաև Հայայստնաից դուրս՝ ոչ միայն ՌԴ-ի այլև այլ պետության հետ խոսելիս։

Հարցազրույցն ամբողջությամբ՝ կից տեսանյութում։