Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Դավոսում Ուկրաինայի նախագահի հետ Իլհամ Ալիևի հանդիպումը արժանի է ուշադրության»,-գրում է քաղաքական մեկնաբան Հակոբ Բադալյանը։

Նրա նկատում է՝ ադրբեջանական կողմը տարածել է, որ հանդիպումը տեղի է ունեցել ուկրաինական կողմի խնդրանքով:

«Իսկ Ուկրաինան մի քանի օր առաջ հարյուրամյա գործակցության պայմանագիր է ստորագրել Բրիտանիայի հետ: Դրա համար Բրիտանիայի վարչապետ Սթարմերը անսպասելի այցով ժամանել է Կիև: Այդ հանգամանքը վկայում էր, որ պայմանագրի հարցում եղել է հապճեպություն: Ինչպես նշել եմ այդ առիթով, պայմանագիրն ըստ ամենայնի Բրիտանիայի «պատասխան» քայլն է Պուտինի հետ հանդիպելու և խոսելու Տրամպի մտադրությանը: Տրամպի վարչակազմի և պաշտոնական Լոնդոնի ջուրը հենց սկզբից չի գնում մի առվով:

Եվ այստեղ հարցը լոկ այն չէ, որ Բրիտանիան ունի ամերիկա-ռուսական որևէ գործարքի ստվերում մնալու մտահոգություն: Առավել առարկայական ռիսկ է Գրենլանդիայի հարցը, ինչպես նաև Կանադայյի նկատմամբ Տրամպի բարձրաձայնումները: Եթե ԱՄՆ անմիջական վերահսկողություն հաստատի Գրենլանդիայի նկատմամբ և «ենթարկեցնի» Կանադան, դա հիմնավորապես կարող է նվազեցնել Բրիտանիայի կշիռն ու խաղի տարածությունը, այդ թվում առավել ևս Արկտիկայի հարցում:

Բրիտանիայի մյուս մտահոգությունն անշուշտ ռուս-իրանական ռազմավարական գործընկերության համապպարփակ պայմանագրի ստորագրումն էր: Ինչպես այդ առիթով էլ նշել եմ, ըստ իս այդ պայմանագրի ստորագրումը հնարավոր է դարձել առաջին հերթին ամերիկա-ռուսական կոմունիկացիայի շնորհիվ: Ավելին, բոլորովին բացառելի չէ, որ այն արդեն իսկ հենց գործարքի որոշակի տարր է: 

Ահա այստեղ է, որ Ալիևի հետ հանդիպելու Զելենսկու խնդրանքը արժանի է ուշադրության: Մեծ հավանականությամբ, նրա միջոցով Ալիևին ինչ որ բան փոխանցում է Բրիտանիան: Լոնդոնն անկասկած փորձելու է Ադրբեջանից ակնկալել հնարավորինս շատ խնդիրներ ստեղծել Ռուսաստանի և Իրանի համար Կովկասում:

Ի դեպ, ևս մեկ ուշագրավ հանգամանք:

Նախօրեին Ռուսաստան է այցելել Կիրգիզիայի արտաքին գործերի նախարարը, որը ՌԴ ԱԳ նախարար Լավրովի հետ ստորագրել է գերատեսչությունների գործակցության երկամյա պլանը: Զուգահեռ, Կիրգիզիայի կառավարության ղեկավարը Բիշքեկում ընդունել է Բրիտանիայի դեսպանին և նրա հետ քննարկել երկկողմ գործակցության հարցերի լայն շրջանակ:

Նկատենք, խոսքը դարձյալ Իրանի և Ռուսաստանի համար կենսական ռեգիոնի՝ Կենտրոնական Ասիայի մասին է: Ի դեպ ուշադրության արժանացրել էի, որ Իրանի նախագահը պայմանագիր ստորագրելու համար Մոսկվա այցից առաջ մեկնեց Տաջիկստան՝ Կենտրոնական Ասիայի միակ «ոչ թյուրքալեզու» պետություն, որը էթնոքաղաքական մեծ ընդհանրություն ունի Իրանի հետ:

Իսկ այսօր Երևան է ժամանում Կիրգիզիայի արտաքին գործերի նախարարը, փաստորեն՝ Մոսկվայից»,-գրում է քաղաքական մեկնաբանը։