Փորձագետ. Միջազգային հանրության «համբերության բաժակը» պետք է որ լցված լինի
«Բոլոր այս հայտարարությունները և բացահայտումները ոչ մի զարմանալի բան իրենցից չեն ներկայացնում, քանի որ գործ ունենք Ադրբեջան պետության հետ»,- մեկնաբանելով շփման գծում տեղի ունեցող միջադեպերի առնչությամբ նախատեսված հետաքննման մեխանիզմներ մշակելու հարցում Ադրբեջանի ցուցաբերած դիրքորոշումը՝ Panorama.am-ի հետ զրույցում ասաց ռազմական փորձագետ Արծրուն Հովհաննիսյանը:
Հիշեցնենք, որ դեկտեմբերի 22-ին ԵԱՀԿ մշտական խորհրդի նիստում ընդունվել է կազմակերպության ընդհանուր բյուջեն: Դրա հետ մեկտեղ քննարկվել է ԵԱՀԿ գործող նախագահի անձնական ներկայացուցչի (ԳՆԱՆ) գրասենյակի ֆինանսավորման ավելացման հարցապնդումը` պայմանավորված նրանով, որ ԳՆԱՆ գրասենյակի հնարավորություններն անհրաժեշտ է ամրապնդել, որպեսզի աջակցություն ցուցաբերվի Լեռնային Ղարաբաղի և Ադրբեջանի զինված ուժերի շփման գծում հնարավոր միջադեպերի հետաքննության անցկացմանը, այդ թվում` ի կատարումն 1995 թ. փետրվարի 6-ի պայմանավորվածությունների, որոնք ստորագրել են հակամարտության երեք կողմերը (ԼՂՀ, Ադրբեջան և Հայաստան) ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահների միջնորդությամբ: ԳՆԱՆ գրասենյակի բյուջեի ավելացման գաղափարը լայն աջակցություն է գտել ԵԱՀԿ անդամ-պետությունների շրջանում: Հատկանշական է, որ կտրականապես դեմ է հանդես եկել միայն Ադրբեջանի պատվիրակությունը, իր դիրքորոշումը բացատրելով նրանով, որ չի կարող հավանություն տալ գրասենյակին հավելյալ միջոցների տրամադրմանը, քանի դեռ ձեռք չի բերվել միջադեպերի հետաքննության մեխանիզմի մանրամասերի շուրջ վերջնական պայմանավորվածություն: Նշենք, որ ՀՀ ԱԳ նախարար Էդվարդ Նալբանդյանն էլ հայտարարել է, թե շփման գծում դեպքերի քննության վերաբերյալ պայմանավորվածություն ձեռք էր բերվել անցած տարվա մարտին, Սոչիի հանդիպման ժամանակ: Այդ մասին հայտարարություն եղել էր, աջակցություն էր ստացել միջազգային հանրության կողմից, սակայն մինչ օրս այն չի իրականացվում: Է. Նալբանդյանը մեղադրել է ադրբեջանական կողմին, քանի որ նա հայտարարում է, թե նման առաջարկ չի եղել:
Ըստ բանախոսի՝ սա հերթական անգամ ապացուցում է, որ Ադրբեջանը շահագրգռված չէ հիմնախնդրի լուծմամբ, արձանագրվող միջադեպերի հետաքննությամբ, քանի որ այդ ամենը մեծապես նպաստում է Բաքվի ներքին և արտաքին քաղաքականության սպասարկմանը:
«Հետաքննության արդյունքում պարզվելու էր, որ հենց ադրբեջանական կողմն է պարբերաբար իրականացնում սադրանքներ, դրանով իսկ խորացնելով հակամարտող կողմերի փոխադարձ թշնամանքն ու անվստահությունը և հիմնախնդիրը տանելով դեպի փակուղի: Ինչ է նշանակում «…կտրականապես դեմ է հանդես եկել միայն Ադրբեջանի պատվիրակությունը, քանի որ նրանք ուզում են հստակեցնել միջադեպերի հետաքննության մեխանիզմի մանրամասերը»: Սա աբսուրդ է: Ինչ մեխանիզմներով էլ լինի, եթե խոսքը խաղաղության հաստատման, մարդկային կյանքերի արժեվորման և արդարության բացահայտման մասին է, ինչպես կարելի է սա բոյկոտել»,- նշեց Ա. Հովհաննիսյանը:
Նրա խոսքերով, այն որ ագրեսիան և անվստահությունը ադրբեջանական կողմն է հրահրում, միաժամանակ ապակողմնորոշում է իր հասարակությանը և կեղծում համաշխարհային հանրությանը, մենք դա վաղուց գիտենք և արդեն ձանձրալի են դրանց վերահաստատումները:
«Սակայն ինչպես այս ամենը չեն հասկանում Ադրբեջանի հասարակ քաղաքացիները, որոնց որդիները այսօր և վաղը նորից սադրանքների զոհ են դառնալու: Ինչպես այս ամենին իսկական գնահատական չեն տալիս միջազգային այն կառույցները, որոնց մարդասիրական առաքելությունները բոյկոտվում են ագրեսորի կողմից: Միթե սա այն սահմանը չէ, որ Ադրբեջանը անցնում է և պետք է որ լցվի եվրոպական այդ կառույցների համբերության բաժակը:
Մենք հենց այս հարցերի վրա է որ հրավիրում ենք նախ ադրբեջանի հասարակ քաղաքացիների և միջազգային կառույցների ուշադրությունը: Ի վերջո պիտի փաստենք, որ արդեն ավելի քան 15 տարի է մենք բանակցում ենք բանակցությունները սկսելու համար, մենք 15 տարի է բացատրում ենք, որ խաղաղությանը հասնում են խաղաղությունը հարգելով: Սակայն ինչպես միշտ Ադրբեջանական կողմը չի հարգում ոչ միայն միջազգային նորմերը, այլ իր հասարակ քաղաքացիների իրավունքները և հիմնախնդիրը ծառայեցնում է իր քաղաքականությանը»,- հավելեց նա: