ՄԻԵԴ պաշտոնական պարզաբանումները «Փերինչեքն ընդդեմ Շվեյցարիայի» գործով դատավճռի վերաբերյալ
Արդյո՞ք Եվրոպական Դատարանը «Փերինչեքն ընդդեմ Շվեյցարիայի» վճռում ասել է, որ հայ ժողովրդի նկատմամբ 1915թ եւ դրանից հետո իրականացված կոտորածները ցեղասպանություն են եղել:
«Հրապարակված դատավճռում Դատարանը ընդգծել է, որ այս հարցին պատասխանելը չի եղել պարտադիր, եւ ոչ էլ Դատարանը ունեցել է լիազորություն, ինչպիսին, օրինակ, ունեն միջազգային քրեական դատարանները, իրավական առումով պարտադիր ուժ ունեցող հայտարարություններ անել այս հարցի առնչությամբ»:
Այսպիսի պարզաբանում է հրապարակել Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը այսօր, հոկտեմբերի 15-ին «Փերինչեքն ընդդեմ Շվեյցարիայի» գործով հրապարակված դատավճռի վերաբերյալ:
Տեղեկատվական թերթիկում նաեւ ասվում է.
«Դատարանը պարտավոր չի եղել սահմանել, թե արդյոք ցեղասպանությունների կամ այլ պատմական փաստերի հերքման քրեականացումը, ըստ էության, կարող է արդարացված լինել, թե ոչ: Դատարանը միայն քննել է այն խնդիրը, թե արդյոք Շվեյցարական քրեական օրենսգրքի կիրառումը կոնկրետ այս գործի սահմաններում եղել է Եվրոպական կոնվենցիայի 10-րդ հոդվածի պահանջներին համահունչ»:
Հիշեցնենք, որ 2005 թվականի մայիս, հուլիս և սեպտեմբեր ամիսներին Շվեյցարիայի Լոզան, Օպֆիկոն և Կոնիզ քաղաքներում կազմակերպված միջոցառումների ընթացքում Դողու Փերինչեքը հրապարակայնորեն հերքել էր 1915թ. եւ հետագա տարիներին հայ ժողովրդի նկատմամբ Օսմանյան կայսրությունում տեղի ունեցած ցեղասպանության փաստը: Նա, մասնավորապես, հայկական ցեղասպանությունը որակել է որպես «միջազգային կեղծիք»:
«Փերինչեքի հայտարարությունների տոնայնությունը ցույց է տալիս, որ նրա մեղադրանքները ավելի շատ ուղղված էին Անգլիայի, Ֆրանցիայի եւ Ցարական Ռուսաստանի, ինչպես նաեւ Միացյալ Նահանգների եւ Եվրոպական Միության «իմպերիալիստների» վրա: Մյուս կողմից, չպետք է անուշադրության մատնել այն փաստը, որ իր հայտարարություններից մեկում դիմումատուն այդ իրադարձությունների մեջ ներգրավված հայերին անվանել է «իմպերիալիստական երկրների» «գործիքներ» եւ նրանց մեղադրել է թուրքերի եւ այլ մուսուլմանների զանգվածային սպանությունների մեջ: Այս դեպքում Դատարանը համաձայն է, որ միջամտությունը միտված է եղել պաշտպանելու (Ցեղասպանության զոհերի) արժանապատվությունը եւ այդպիսով նաեւ նրանց ժառանգների արժանապատվությունը», - եզրակացրել են ՄԻԵԴ Մեծ պալատի դատավորները հոկտեմբերի 15-ին հրապարակված դատավճռում: