Ձեր վստահելի աղբյուրը

Ախթալայի լեռնահարստացման կոմբինատի աշխատակիցները բողոքի բաց նամակ են հղել ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանին, նշելով, որ հունվարյան տոներին իրենց աշխատած և թերհաշվարկված աշխատավարձերի վճարումը հանգեցրին համբերության բաժակի լցվելուն: Նրանք հանրապետության նախագահին ներկայացրել են կոմբինատում ստեղծված իրավիճակը, խնդրելով՝ «համապատասխան մարմինների միջոցով լուծում տալ կոմբինատի մի քանի հարյուր աշխատողներին հուզող հարցերին, որպեսզի ստիպված չլինեն լքել հարազատ պապենական հողերը»:

Լոռու մարզպետարանի հասարակայնության հետ կապերի վարչության հաղորդմամբ, անհանգստացնող նամակին ՀՀ նախագահի արձագանքն իրեն սպասեցնել չի տվել:

Աղբյուրի հաղորդմամբ, նամակում բարձրացված հարցերը քննարկելու, համապատասխան լուծումներ գտնելու և ընթացք տալու նպատակով, նախագահի վերահսկողական ծառայության հանձնարարությամբ՝ Լոռու մարզպետ Արթուր Նալբանդյանի հրավերով մարզպետարանում ԼՀԿ-ի ղեկավարության /ներկա էր նաև «Մեթըլ պրինս» ընկերության գլխավոր տնօրեն և բաժնետեր Մադլեն Թաշճյանը, նա մանկապղծության համար պատիժ կրող Սերոբ Տեր-Պողոսյանի կինն է/, մի խումբ աշխատակիցների և ախթալեցիների, տարածքից ընտրված ԱԺ պատգամավոր Կարեն Սարիբեկյանի, Ախթալայի քաղաքապետ Հայկազ Խաչիկյանի, մարզպետարանի համապատասխան ստորաբաժանումների ղեկավարների մասնակցությամբ երկու օր առաջ քննարկում է ծավալվել:

Ախթալայի քաղաքացի Վազգեն Խաչիկյանը քննարկմանը հնչեցրել է այն բողոքները, որոնց լուծման համար էլ դիմել են երկրի նախագահին. 2012թ. հունվարի աշխատավարձը էապես տարբերվում է նախորդ տարվա նույն ժամանակաշրջանում վճարված աշխատավարձից, որը տոնական օրերին աշխատավարձերը պակաս հաշվարկելու հետևանք է: Եթե համաշխարհային ճգնաժամի տարում, երբ պղնձի շուկայում գներն իջել էին մինչև մեկ տոննայի դիմաց 3500ԱՄՆ դոլարի, աշխատավարձերը կրճատվեցին 20 տոկոսով, ապա ինչու՞ այսօր, երբ պղնձի գինը հասել է 8500դոլարի, վերստին չեն բարձրացվում աշխատավարձերը, որ մնացել են ճգնաժամային մակարդակի վրա:

Տարիներ շարունակ բանվորներին չի տրամադրվում արտահագուստ, օրենքով հասանելի սնունդ, կաթ, սնունդ ընդունելու բավարար պայմաններ չկան: Չնայած գերշահույթներին՝ ընկերությունը լուրջ կապիտալ ներդրումներ չի կատարում, այդ թվում նաև տեխնիկայի անվտանգության կանոնները պահպանելու նպատակով: Արտադրամասերում սանիտարական անվտանգության պայմանները չեն պահպանվում, պղնձափոշին վնասում է մարդկանց, իսկ լաբորատորիայի աշխատողներն ընդգրկված չեն վնասակար տեղ աշխատողների ցուցակում: Ասում են, որ միջին աշխատավարձը 140 հազար դրամ է, բայց այդքան ստանում են միայն հորատողները, իսկ մնացածներինը կազմում է ընդամենը 35-50 հազար դրամ, և միայն ի հաշիվ վնասակար և թունավոր արտադրամասերում աշխատելու գործակիցների շնորհիվ է, որ միջին աշխատավարձը կազմում է 80-120 հազար դրամ: Մատնացույց են արվում նաև Շամլուղի բաց հանքի շահագործման հետ կապված վտանգները, չի բացառվում մեծ սահքի հնարավորությունը, որի դեպքում տասնյակ մարդիկ կենթարկվեն աղետի:

Ախթալայի և Շամլուղի մի շարք շենք-շինություններ /ակումբ, ճոպանուղի, կոյուղաջրերի մաքրման կայան, հիվանդանոց, մանկապարտեզ, անգամ բաշխիչ էլեկտրական ցանցերը պատկանում են ԼՀԿ-ին, որոնցում ոչ մի ներդրում չի արվում, անմխիթար վիճակում են, բավարար չեն ծառայում բնակչությանը: Դժգոհություն կա նաև Ախթալայի զարդը համարվող Արամյանցի դղյակի կարգավիճակից և պահպանման աստիճանից, որի բակում սեփականատեր Սերոբ Տեր-Պողոսյանն առանց օրինական հիմքերի սեփական տուն է կառուցել:

Ըստ աղբյուրի, հնչել է մեղադրանք նաև այն մասին, որ գլխավոր տնօրեն Մ. Թաշճյանը ընկերությունը Երևանից հեռախոսով է ղեկավարում, աշխատողներին զրկել է ազատ խոսքի իրավունքից, իսկ ցանկացած դժգոհության դեպքում նա բանվորներին հեռացնում է աշխատանքից: Այժմ էլ կասկածներ ունեն, թե տիկինը հիշաչարություն չի դրսևորի և այս նոր դժգոհության պարագայում ազատման մի շարք հրամաններ չի արձակի: Բազմաթիվ այլ դժգոհություններ ևս հնչեցել են, որոնք տեղ չէին գտել ՀՀ նախագահին գրած նամակում:

Մարզպետարանի մամուլի ծառայության հաղորդմամբ, իր դժգոհությունն է հայտնել նաև ԱԺ պատգամավոր Կարեն Սարիբեկյանը, նշելով, որ ինքն արձագանքել է բանվորների բողոքին, գնացել Ախթալա, հանդիպել մարդկանց հետ, սակայն ղեկավարությունը չի բարեհաճել նեկայանալ, պատասխանել հուզող հարցերին: Ապա մատնացույց է արել Ախթալա-Շամլուղ ճանապարհի վատթար վիճակը. ճանապարհը ՀՀ պետբյուջեի միջոցներով վերջերս բարեկարգվել, ասֆալտապատվել է, ԼՀԿ-ն մեկ լումայի ներդրում չի ունեցել: Բայց ԼՀԿ-ի բեռնատարներից, որոնց թափքերը ետևի մասում փակ չեն, հսկայական քարակտորներ են ընկնում, վնասում ասֆալտե ծածկը: Հանքանյութը տեղափոխվում է բաց եղանակով, չի ծածկվում, դա էլ աղտոտում է շրջակա միջավայրը: Բաշխիչ էլցանցերը ևս անմխիթար վիճակում են, ամեն պահի սպասելի են աղետալի հետևանքները, ինչու՞ ԼՀԿ-ն այն չի հանձնում «Հայաստանի էլցանցեր»-ին:

Լոռու մարզպետ Արթուր Նալբանդյանը հույս է հայտնել, որ կուտակված հիմնախնդիրները, մարզպետարանի գործնական աջակցությամբ, կարող են լուծվել տեղական ինքնակառավարման մարմնի և կոմբինատի ղեկավարության համագործակցության շնորհիվ: Տեղ գտած հիմնահարցերը միայն այդ պարագայում չեն զարգանա ու խորանա՝ վերածվելով անլուծելի կոնֆլիկտի, միայն այդ պարագայում կապահովվեն Ախթալայի նման քաղաքի ներդաշնակ զարգացումն ու նրա բնակչության կենսապայմանների բարելավումը: