Երկու մասնաշենք և 338 աշակերտ ունեցող դպրոցի փոքր հատվածն է միայն օգտագործվում
Գավառի Քոչարյանցի անվան թիվ 1 հիմնական դպրոցը հեռվից թվում է բարեկարգ, հարմարավետ: Մի փոքր մոտենալիս արդեն մեծ շինության ապակիներն են աչքի ընկնում: Այս անգամ արդեն ոչ թե լավ առումով, այլ կիսաքայքայվածությամբ ու մաշվածությամբ:
Դպրոցի շենքը շահագործվել է 1973 թվականին: Տիպիկ շինություն է` երկու մասնաշենքով, 840 աշակերտի համար նախատեսված: Երկու մասնաշենքերից մեկը եռահարկ է, մեկը` երկհարկ, շենքը ունի երկար միջանցք, որի մի հատվածը տանում է դեպի սպորտդահլիճ, նիստերի դահլիճ և ճաշարան:
Այժմ դպրոցում սովորում է 338 շակերտ: Աշակերտները քիչ չեն, շինության տարածքն էլ պիտի որ բավարար լիներ: Բայց իրականում երկու մասնաշենք ունեցող դպրոցի միայն մի փոքր հատվածն է այսօր շահագործվում. մնացած հատվածը մաշվածության պատճառով դատարկ է:
Վերջին անգամ 2005թ.-ին իրականացվել է 3-րդ հարկի դասասենյակների կոսմետիկ վերանորոգում, փոխվել են այդ հարկի դասասենյակների պատուհանները, վերանորոգվել է տանիքը:
Միջանցքը չի վերանորոգվել, մյուս հատվածները ևս մնացել են առանց վերանորոգելու: Աշխատանքներն ընդհատվել են:
Դպրոցի տնօրեն Մանուշ Խունոյանի խոսքով, չափիս դուրս է պատուհանների, դռների և հատակի մաշվածությունը: Կա նաև մարզադահլիճի վերանորոգման անհրաժեշտություն:
«Շենքն ընդհանրապես վերանորոգման անհրաժեշտություն ունի: Դռներն էլ կարելի է ասել ոչ պիտանի վիճակում են»,- ասում է տնօրենը:
Ճաշարանը ևս վերանորոգվել է բարեգործական կազմակերպության շնորհիվ: Խոհանոցը ոչ նորմալ, ոչ հիգիենիկ վիճակում է, լրիվ վերանորոգման անհրաժեշտութմուն ունի, ընդգծում է տնօրենը:
Մանուշ Խունոյանը դժգոհում է, որ ջեռուցման համար շատ մեծ ծախսեր են անում. «Չենք թողնում, որ ցուրտ լինի, բայց դե մեր ծախսն է շատ լինում»:
Տնօրենը լավ կողմեր էլ է տեսնում: Դպրոցը բովանդակային առումով որևէ խնդիր չունի: Աշակերտների թիվը վերջին շրջանում ավելանում է:
Դպրոցը մասնագետների պակաս չունի, առաջադիմությունը բարձր է: Հիմնական դպրոցն այս տարվա առաջին կիսամյակին 100 տոկոս առաջադիմություն է ունեցել:
«Մեր աշակերտները կրթությունը շարունակում են ավագ դպրոցում կամ քոլեջներում»,- նշում է Մանուշ Խունոյանը:
Գավառ Քոչարյանցի անվան թիվ 1 հիմնական դպրոցում ներառական կրթություն է իրականացվում: Մոտ 25 աշակերտներ են ընդգրկված: Նրանց համար հատուկ պայմաններ են հարկավոր, ինչը բարեգործական կազմակերպության օգնությամբ կարողացել են ապահովել, մի դասասենյակ վերանորոգել են նրանց համար:
Ըստ տնօրենի, առաջնային խնդիրը գոնե մի մասնաշենքի պատուհանների ու դռների փոխելն է. «Այդ մասնաշենքում կտեղավորվեինք, մեր ծախսը քիչ կլիներ: Եթե կարողանան օգնել պատտուհաններն ու դռները փոխել, մեծ լավություն կլինի դպրոցին»:
Գյուղական դպրոցների մասին շարքի նախորդ պատմությունները՝
Ավազանի դպրոցը նույնիսկ 4 բալանոց երկրաշարժից փուլ կգա
Չորաթանի դպրոցն ու աշակերտների կիսատ մնացած ցանկությունը
Վերին Կարմիր Աղբյուրի դպրոցը` կիսավարտ, վթարային շենքում
Դաստակերտի դպրոցի տանիքը` անձրևաջրերով լցված, դպրոցը` քանդման եզրին
Քամին տանիքն է տարել, անձրևները լցվել են շենք, քայքայել պատերն ու հատակը. Սպանդարանի դպրոցը
Փլատակ դարձած դպրոցը. 10 տարի փայտե տնակներում, հետո` խոնավ ու բորբոսնած պատերով շենքում
Հիմքերն անձրևաջրերով են լցվում, տանիքը` կաթում, հատակը քանդված է… Վերիշենի դպրոցը
Թասիկի դպրոցը` առանց դպրոցական շենքի, 14 աշակերտով
Քանդված տանիքով դպրոցը. Տնօրենը հնամաշ պատուհաններին մի կերպ ապակի է գցում ու ցելոֆաններ փակցնում
Քանդված հատակ, փտած դռներ, առաստաղից երևացող գերաններ և մութ դասասենյակներ. Կուտականի դպրոցը
Դպրոցը՝ նախկին կոլխոզի շենքում. Սալվարդում ընդամենը 15 աշակերտ կա
«Կոմպլեկտավորած դասարանում ուսման որակի հերն անիծվում է». Դպրոցի տնօրենը զենքերը վայր չի դնում
Պատուհանից այն կողմ` ցելոֆաններ երկնքի փոխարեն. Սորիկի աշակերտների երազանքն ու իրականությունը
Դպրոցը՝ վթարային շենքում. Դաշտադեմում մի քանի օրից ընդամենը ինը աշակերտ կմնա
Քայքայված պատեր ու ծակ լուսամուտներ. Վաղատինի դպրոցը
Յոթ աշակերտով դպրոցը, Աճարկուտում քիմիայի լաբորանտն արդեն 15 տարի հայոց լեզու է դասավանդում