Ձեր վստահելի աղբյուրը

Արագածոտնի մարզի Արևուտի հիմնական դպրոցում այս տարի վերջին զանգ չի հնչել: Վերջին զանգ չի լինելու նաև մյուս տարի: Արևուտում ընդամենը 14 աշակերտ ունեն. տարիների ընթացքում գնալով պակասել են:

Տնօրեն Խաթուն Հարությունյանի խոսքով, մի քանի տարի անընդմեջ արտագաղթ է եղել: Եղել են տարիներ, որ ընդհանրապես առաջին դասարան և աշակերտ չեն ունեցել: Այս տարի առաջին դասարան երկու աշակերտ է եկել:

Գյուղի ազգությամբ եզդի բնակչությունը տարբեր երկրներ է գնացել, ինչի պատճառով երեխաների թիվը պակասել է: Հիմա տարին մեկ-երկու երեխա է ծնվում:

«Քիչ են ունենում երեխաներ` երկուսից երեք: Մեր գյուղում վաղ ամուսնություններ չկան: Իսկ մարդիկ էլ հիմնականում անասնապահությամբ և հողագործությամբ են զբաղվում: Ապրում են` ոնց որ մնացած գյուղերում: Խմելու ջուր կա, բայց ոռոգման ջուր և գազ` ոչ»,- նշում է Խաթուն Հարությունյանը:

Դպրոցի շենքը կառուցվել է երկրաշարժից հետո, մինչ օրս վերանորոգում չի եղել: Պատուհաններն ու դռները հին են ու մաշված: Ձմռանը ցելոֆաններ են փակցնում, որ քամին չփչի: Առավել վատ է տանիքի վիճակը: Քամիների պատճառով թիթեղները պոկվել են: Տնօրենը սեփական ուժերով վերանորոգել է, բայց մի հատվածում դեռ բաց է, անձրևների ժամանակ կաթոցներ են լինում: Գրադարանի մեջտեղի հատվածում է կաթում, գրքերն այնպես են դասավորել, որ դրանց վրա չլինի:

«Այն ժամանակ երևի նորմալ չեն կառուցել, տակի տախտակները լավ չեն ամրացրել, դա է: Հարմարեցնում ենք: Դռների ու պատուհանների ներկն է թափվել, մաշված են»,- ներկայացնում է նա:

Դպրոցական գույք ունեն, էլի նույն ժամանակների: Դասասենյակներն էլ ջեռուցում են հեղուկ վառելիքով. «Տաքացնում է, փոքր դասարաններ են: Այնքան ենք գնում, որ նորմալ բավականացնի ու տաք լինի»:

Ուսուցիչների պակաս Արևուտի հիմնական դպրոցում չկա, բոլորը լավ մասնագետներ են, ասում է տնօրենը: Միայն եզդիերենի մասնագետ չունեն, այդ առարկան երեխաներն անցնում են խմբակի տեսքով: Վեց ժամ պարապում են` իրենց լեզուն, տառերը, գրականությունը սովորում:

Երեխաների առաջադիմությունը լավ է, բայց ոչ փայլուն: Դասերը կոմպլեկտավորած են:

«Բնականաբար կոմպլեկտավորած այն արդյունքը չի լինում, բայց մեր ուսուցիչները 30-35 տարվա մանկավարժ են, շատ լավ են կարողանում պարապել»,- ասում է տնօրենը:

Խաթուն Հարությունյանը լավատես է` չնայած դժվարություններին, վստահեցնում է, որ ամեն ինչ էլ կհաղթահարեն:

«Գյուղի դպրոցը» շարքը՝

Այգեպարի ոչ սովորական դպրոցի, օդում կախված խնդիրների ու կրակոցից կրակոց տևող դասերի մասին

Սահմանապահ դպրոցը. Չինարիում զինվոր են բոլորը, այդ թվում` երեխաները

3 աշակերտով փոքր դպրոցի մեծ խնդիրները. «Մահացող գյուղը դպրոցով է շնչում»

Պատերազմի սլաքի տակ շնչող դպրոցը

Անկախության 1-ին տարեդարձին բացված կիսակառույց դպրոցն այս 23 տարում կիսակառույց էլ մնացել է

Տուն հիշեցնող շենքով և 16 աշակերտով. Դդմասարի դպրոցը

Պատուհանները փշրված են, հատակը՝ ավերված. Ազատամուտի դպրոցը

Կարկատան արած տանիքով ու բետոնե հատակով. Սվերդլովի դպրոցը

Հիվանդանոցի համար նախատեսված շենքում, 15 աշակերտով և օդում կախված` Տալվորիկի դպրոցը

Արծվաբերդի դպրոցը` գյուղապետարանի նախկին, վթարային շենքում

5.5 դասարանով և աշակերտներին նվիրված ուսուցիչներով սահմանամերձ դպրոցը

7 աշակերտ` 3 ընտանիքից, 4 դասարանով և խարխուլ շենքով դպրոցը