Չորաթանի դպրոցն ու աշակերտների կիսատ մնացած ցանկությունը
Տավուշի մարզի Չորաթանի միջնակարգ դպրոցի դասասենյակներում աշակերտները զգույշ են քայլում. հատակը փտած է, ամեն քայլից հետո չի բացառվում, որ կփլվի:
Մաքուր դասասենյակներում սովորելու աշակերտների ցանկությունն այդպես էլ չիրականացավ: 2011 թ.-ին դպրոցը սկսել են հիմնանորոգել, բայց ավարտին չի հասել, միջոցները չեն բավարարել: Այդ ժամանակ փոխվել են դպրոցի դռներն ու պատուհանները:
Չորաթանի միջնակարգ դպրոցի տնօրեն Վազգեն Զարգարյանի խոսքով, ամենակարևոր խնդիրն այս պահին, սակայն, ոչ այնքան դասասենյակների վերանորոգումն է, որքան տանիքի ջրահեռացման համակարգի բացակայությունն ու ջեռուցումը:
«Տանիքի ջրահեռացման համակարգի բացակայության հետևանքով կարող է նաև արված աշխատանքը ջուրն ընկնել»,- ասում է Վազգեն Զարգարյանը:
Տնօրենի խոսքով, դպրոցն այժմ փայտի վառարաններով են ջեռուցում:
«Լավ ջեռուցում ապահովելու պայմաններն արդեն ունենք, եթե կարողանանք գազ քաշել, շատ լավ կլինի: Ցուրտ է լինում, փայտով լավ չեն տաքանում դասասենյակները: Բացի այդ, առաջինը պետք է դա արվի, եթե դասասենյակները վերանորոգենք ու հետո քաշենք, նորից քանդելու ենք»:
Վերանորոգման կարիք ունեն նաև ճաշարանն ու մարզադահլիճը:
«Երեխաներին սնունդ ենք տալիս ճաշարանում, պայմաններն ապահովել ենք, ծնողներն էլ մի փոքր ներդրում են արել: Բայց լավ կլինի, որ մաքուր ճաշարանում սնվեն: Ինչքան էլ մաքրենք, մեկ է` վերանորոգման բացակայությունն իրենն ասում է»,- նշում է Վազգեն Զարգարյանը:
Դպրոցի վերանորոգման համար տնօրենը տարբեր կառույցների է դիմել, ասել են` կօգնեն: Պատասխանատուներն էլ խոստացել են` կվերանորոգեն:
Հայաստանի պետական սահմանից 6 կմ հեռավորության վրա գտնվող Չորաթանում 103 աշակերտ ունեն: Տնօրենի խոսքով, աշակերտների թիվը գնալով նվազում է, ճիշտ է` վերջին տարիներին այդքան մեծ չէ թիվը, բայց նվազում կա:
Դպրոցում դասերի կազմակերպման հետ կապված խնդիրներ չկան, դասագրքեր և մասնագետներ ունեն, նաև հարևան գյուղերից են ուսուցիչներ հրավիրել: Աշակերտների թվի պատճառով, դպրոցում կա կոմպլեկտավորած 2 դասարան.
«Լավ է, շատ չեն: Փորձում ենք հասցնել: Բայց ինչ մեթոդներ էլ կիրառենք, միևնույնն է, դասերի որակն այն չէ: Ամեն դեպքում մեր ուսուցիչներն աշխատում են անել ամեն բան, որ երեխաները լավ սովորեն»:
Գյուղական դպրոցների մասին շարքի նախորդ պատմությունները՝
Վերին Կարմիր Աղբյուրի դպրոցը` կիսավարտ, վթարային շենքում
Դաստակերտի դպրոցի տանիքը` անձրևաջրերով լցված, դպրոցը` քանդման եզրին
Քամին տանիքն է տարել, անձրևները լցվել են շենք, քայքայել պատերն ու հատակը. Սպանդարանի դպրոցը
Փլատակ դարձած դպրոցը. 10 տարի փայտե տնակներում, հետո` խոնավ ու բորբոսնած պատերով շենքում
Հիմքերն անձրևաջրերով են լցվում, տանիքը` կաթում, հատակը քանդված է… Վերիշենի դպրոցը
Թասիկի դպրոցը` առանց դպրոցական շենքի, 14 աշակերտով
Քանդված տանիքով դպրոցը. Տնօրենը հնամաշ պատուհաններին մի կերպ ապակի է գցում ու ցելոֆաններ փակցնում
Քանդված հատակ, փտած դռներ, առաստաղից երևացող գերաններ և մութ դասասենյակներ. Կուտականի դպրոցը
Դպրոցը՝ նախկին կոլխոզի շենքում. Սալվարդում ընդամենը 15 աշակերտ կա
«Կոմպլեկտավորած դասարանում ուսման որակի հերն անիծվում է». Դպրոցի տնօրենը զենքերը վայր չի դնում
Պատուհանից այն կողմ` ցելոֆաններ երկնքի փոխարեն. Սորիկի աշակերտների երազանքն ու իրականությունը
Դպրոցը՝ վթարային շենքում. Դաշտադեմում մի քանի օրից ընդամենը ինը աշակերտ կմնա
Քայքայված պատեր ու ծակ լուսամուտներ. Վաղատինի դպրոցը
Յոթ աշակերտով դպրոցը, Աճարկուտում քիմիայի լաբորանտն արդեն 15 տարի հայոց լեզու է դասավանդում
Լրահոս
Տեսանյութեր
Հովհաննես Ավետիսյան. Ոստիկանությունը գտնվում է պատանդի կարգավիճակում
