Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Մշակույթի նախարարության գործունեության ընդհանուր նպատակը միտված է մշակութային ժառանգության պահպանմանը, համալրմանը, հանրահռչակմանը և ժամանակակից արվեստի զարգացմանը»:
Սա է մշակույթի ոլորտը կարգավորող, մշակութային ոլորտի պատասխանատու՝ մշակույթի նախարարության գործունեության հիմնական նպատակը: Սակայն…

Ամփոփելով 2013 թվականը, կարելի է արձանագրել, որ այդ գործունեությունն այնքան էլ իր նպատակին չի ծառայել: Հասարակության շրջանում անցկացրած մեր հարցումն է դա վկայում. «Միայն կորցրել ենք», «Այս ոլորտը հետ է գնացել, միայն անորակություն», «Հիշարժան ոչ մի բան չեմ կարող առանձնացնել»…
Մշակույթի ոլորտի մարդիկ էլ փաստում են, որ Հայաստանում վարվում է սխալ մշակութային քաղաքականության, կամ՝ ընդհանրապես մշակութային քաղաքականություն չի վարվում:

Ինչ է ստացվում: Եվ հասարակությանը, և արվեստագետներին ու մշակույթի գործիչներին չի բավարարում այն մշակութային կյանքը, մշակութային քաղաքականությունը, որ վարվում է Հայաստանում:

Իհարկե, չենք կարող անտեսել Հայաստանում անցկացվող տարբեր միջազգային փառատոները, որոնց շրջանակներում Հայաստան են գալիս անվանի արվեստագետներ, սակայն այդքանը բավարարը չէ հայ մարդուն: «Մենք ունենք հարուստ ժառանգություն: Ես ուզում եմ իմ մշակույթից բավականություն ստանալ, սակայն միայն տհաճություն եմ զգում: Այո, հենց այդպես, թող կոպիտ հնչի: Ավերում են Փակ շուկան, քայքայվում է Լուսինե Զաքարյանի տունը: Ո՞ր մեկը հիշեմ: Կարող եմ միայն վատ բաներ հիշել, ոչ մի լավը: Դարերի պատմություն ունեցող մեր եկեղեցիներն աստիճանաբար թեքվում են անմխիթար վիճակից: Իբր վերանորոգում են, բայց արդյունքում ստացվում է ժամանակակից անճաշակություն: Սա է մեր մշակույթի նախարարության վարած քաղաքականության արդյունքը»,- Panorama.am-ի հետ զրույցում բավականին զայրացած տոնով ասաց երևանցի 53-ամյա Գայանե Մխիթարյանը, երբ խնդրեցինք ներկայացնել, թե այս տարվա մշակութային ինչ միջոցառման է մասնակցել:

Հայկական ժողովրդական, ազգային պար: Հայկական ժողովրդական, ազգային երգ, երաժշտություն:… Լիովին անտեսված են: «Մեր երկրի համար կարևորագույն տոներին հանրությանն ազգայինը ներկայացնելու փոխարեն, եսիմ ինչեր են ներկայացնում: Այդպես չի կարելի: Ամբողջ օրն այդ աղբը մենք լսում ենք, տեսնում ենք, գոնե հատուկենտ օրերի ներկայացնեն մեր ազգայինը: Դա է պատճառը, որ մենք այսօր հեշտությամբ լքում ենք մեր հայրենիքը, մեր հայրենիքի մասին ինչեր ասես չենք ասում, որովհետև թուլացել է այսօրվա մարդու ու իր արմատների, ազգային արժեքների միջև կապը: Իհարկե, երկրի վիճակը վատ է, մարդ դրսում է փորձում իր համար գումար վաստակել, բայց գոնե այս դեպքում մշակույթը պետք է բարձր մակարդակի վրա պահեն, միայն լավը խոսեն, որովհետև միայն դրան է արժանի մեր մշակույթը: Իհարկե, ոչ այս վերջին տարիների կեղտը: Բայց ոչ, փնովում են, որովհետև միայն կեղտն են տեսել ու լսել»,- ասաց 70-ամյա Ռազմիկ Մինասյանը:

Կան հատուկենտ մարդիկ, նվագախմբեր, երգչախմբեր, պարի խմբեր, ովքեր իրենց պարտքն են համարում մեր ազգային արժեքները պահպանելն ու ամեն գնով հաջորդ սերունդներին փոխանցելը: Սակայն մի՞թե այդ հատուկենտ մարդիկ կարող են այդ ամբողջն իրենց ուսերին պահել: Իհարկե ոչ: Իրենք պնդում են, որ կանեն հնարավոր ամեն ինչ, սակայն եթե չկա պետության աջակցությանը, չկա այս հարցում պետական մտածողություն, իրենց արածն անարդյունք է, կամ արդյունքն այնքան չնչին է, որ նույնիսկ չի էլ երևում:

Հարակից նյութեր. «ՄԱՐԴԸ ԱՐՎԵՍՏԻՑ ՆԵՐՍ ՈՒ ԴՈՒՐՍ» շարքը`

«Մեր մշակույթն ընկել է կապիկությունների հետևից». ռեժիսոր Վահան Խաչատրյան

Մեր հասարակությունում կա մի տեսակ, որ ամաչում է իր ազգային արվեստից. «Ակունք» ազգագրական համույթի խմբավարը մտահոգված է

Լալա Մնացականյանը՝ հակամշակութային քաղաքականության ու բլոճային մտածողության մասին

Սոնա Ազարյան. Հայկական բեմում ես ավելի եմ հուզվում 

Գ. Գինոսյան. Ազգային մշակույթը մարդկանց չի հետաքրքրում, քանի որ չի հետաքրքրում պետական կառույցներին